Previous Page  17 / 28 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 17 / 28 Next Page
Page Background

15. Dezember

Feieromd

Da Sonn steicht hentern Wald drüben nei,

besaamt da Wolkn rut,

a jeder lecht sei Warkzeich hie

on schwenkt zen Gruß sän Hut.

’s is Feieromd ’s is Feieromd

’s Tochwark is vullbracht,

’s gieht alles seiner Hamit zu,

ganz sachta schleicht da Nacht.

On üwern Wald a Vöchela

Fliecht noch sän Nastl zu.

Ven Därfl drübn a Glöckl klengt,

Dos maant: lecht eich ze Ruh.

Refr.: ’s is Feieromd u. s. w.

Do zieht’s wie Friedn dorch dr Brust,

’s klengt als wie a Lied,

Aus längst vergangina Zeitn rauscht’s

Gar hamlich dorch’s Gemüt.

Refr.: ’s is Feieromd u. s. w.